Kliknij tutaj --> 🐁 gorączka na skroniach u dziecka

Dla rodziców gorączka u dziecka zawsze będzie niepokojącym sygnałem. Zazwyczaj jest ona objawem toczącej się infekcji w organizmie, ale może mieć także inne, mniej poważne przyczyny. U maluchów tego typu incydenty zdarzają się stosunkowo często, dlatego odpowiadamy na najbardziej nurtujące pytania dotyczące gorączki u dzieci. Dobrze sprawdzą się tu takie leki, jak paracetamol czy ibuprofen – działają one przeciwbólowo i przeciwzapalnie. Podczas leczenia wirusowego zapalenia gardła u dziecka, ważne jest też udrażnianie nosa – można to robić przy pomocy gruszki, której zadaniem jest odciąganie śluzu. Dzięki temu gardło nie będzie podrażniane. Gorączka jest wynikiem przestrojenia mechanizmów regulacji temperatury ciała z fizjologicznego (prawidłowego) zakresu na wyższy. Gorączka jest częstym objawem, który towarzyszy wielu różnym chorobom, zarówno infekcyjnym, jak i autoimmunologicznym, nowotworowym, zapalnym. Często przyczyną gorączki są banalne zakażenia wirusowe Gorączka u dziecka nie jest chorobą, a jedynie objawem, który tylko w niektórych sytuacjach wymaga szybkiego zbijania za pomocą leków przeciwgorączkowych i domowych metod jak np. zimne okłady na gorączkę. Zawsze, gdy temperatura u dziecka przekracza 37st. C należy uważnie je obserwować, mierzyć mu temperaturę i zwiększyć podaż W przypadku wysokiej gorączki trudnej do opanowania samymi lekami, cenne jest również sięganie po metody fizycznego oziębiania. Sposobem na gorączkę zimne okłady na czoło czy kąpiel w wannie z „chłodną“ wodą (temperatura wody powinna być jedynie o 1–2 stopnie Celsjusza niższa niż temperatura ciała dziecka). Site De Rencontre Gratuit Dans Le 42. Gorączka Jeżeli zauważasz, że dziecko wydaje się być cieplejsze niż zwykle, jest spocone, ma zaczerwienione policzki, zastanów się, czy nie ma gorączki. Co powoduje gorączkę u dzieci? Gorączka jest częstym objawem u dzieci. Ponad 60% dzieci w wieku od 6 miesięcy do 5 lat miało gorączkę co najmniej raz w życiu. Przyczyną gorączki jest zwykle niegroźna infekcja wirusowa, np. przeziębienie, które może być z powodzeniem leczone w domu. Jak prawidłowo zmierzyć temperaturę u dziecka? Najdokładniejsze wyniki pomiaru dają pomiary temperatury w odbytnicy. Pomiar w odbytnicy jest zalecaną metodą pomiaru u dzieci od urodzenia do lat 2. U dzieci starszych pomiaru temperatury możemy dokonać w jamie ustnej lub w uchu. Dopuszcza się także pomiar temperatury pod pachą. Pomiar temperatury na skroni termometrem bezdotykowym jest metodą przesiewową. Pomiar tym termometrem, w razie wątpliwości, należy zweryfikować inną metodą. Jakich termometrów używać? Zaleca się stosowanie termometrów elektronicznych dotykowych. Dobre, niedrogie i wystarczająco dokładne termometry możesz kupić w najbliższej aptece lub w sklepach internetowych. Nie kupuj termometrów mierzących temperaturę na czole, gdyż nie zawsze dają prawidłowe pomiary. Nie używaj też termometrów rtęciowych! W razie zbicia termometru, zawarta w nich trująca rtęć może zaszkodzić dziecku. Jak wysoka gorączka powinna nas niepokoić? Każda gorączka u dziecka poniżej 3. miesiąca życia zawsze jest stanem nagłym i wymaga niezwłocznej konsultacji z lekarzem! Wysoka temperatura pojawiająca się u starszych dzieci często mocno niepokoi rodziców, lecz zwykle ustępuje bez powikłań w ciągu kilku dni. Pamiętajcie, że nie ma związku między wysokością temperatury, a powagą choroby. Wyższa temperatura wcale nie oznacza, że dziecko jest bardziej chore. Niektóre łagodne zakażenia wirusowe (np. trzydniówka) powodują bardzo wysoką gorączkę, podczas gdy ropne zapalenie ucha może przebiegać ze stanem podgorączkowym. Co robić w domu? W większości przypadków gorączkę rodzice mogą z powodzeniem leczyć w domu. Należy zadbać o dobre samopoczucie dziecka: – podawaj dziecku dużo płynów do picia, a jeśli karmisz piersią – kontynuuj karmienie piersią. – podaj posiłek jeśli dziecko jest głodne, nie zmuszaj do jedzenia. – nie posyłaj dziecka do żłobka, klubu, ani przedszkola, czy szkoły. Poinformuj placówkę o chorobie dziecka. – unikaj przegrzewania dziecka. Nie nakładaj wielu warstw ubrania, nie nakrywaj kilkoma kołdrami, często wietrz pokój. – zaglądaj do dziecka kiedy śpi, by się upewnić, że wszystko jest w porządku. – jeżeli dziecko źle się czuje, podaj mu lek przeciwgorączkowy (paracetamol lub ibuprofen). Zawsze przed zastosowaniem leku, przeczytaj ulotkę i sprawdź dawkowanie. Nie podawaj aspiryny dzieciom! Kiedy udać się do lekarza? Skonsultuj się z lekarzem, jeżeli cokolwiek Cię zaniepokoi. Jeżeli poradnia Twojego lekarza jest nieczynna, pamiętaj, że możesz skorzystać z Nocnej i Świątecznej Pomocy Lekarskiej. Zawsze skonsultuj się z lekarzem, jeśli: – Twoje dziecko ma mniej niż 3 miesiące – podejrzewasz, że dziecko jest odwodnione – wystąpiła wysypka, która nie blednie po naciśnięciu skóry przezroczystą szklanką – wystąpiły drgawki (nie mylić z dreszczami!) – nie możesz uspokoić płaczu dziecka lub płacz brzmi inaczej, niż zwykle – gorączka trwa ponad 5 dni Jeżeli Twój lekarz już dziś nie przyjmuje, możesz skorzystać z pomocy Poradni Nocnej i Świątecznej Opieki Lekarskiej (sprawdź). Gorączka u dziecka jest często mylona ze stanem podgorączkowym. Kiedy mówimy o gorączce u dziecka i czego może być objawem? Jak reagować, gdy podwyższona temperatura ciała utrzymuje się przez dłuższy czas? Gorączka po szczepieniu czy przy ząbkowaniu zawsze się pojawia? Stan podgorączkowy i gorączka u dziecka – czym są?Kiedy gorączka u niemowlaka jest powodem do niepokoju?Stan podgorączkowy i gorączka – jakie są przyczyny?Gorączka u dziecka – w jaki sposób ją mierzyć?Kiedy gorączkę trzeba obniżać?Gorączka u dziecka a antybiotykLeczenie gorączki u dzieckaGorączka po szczepieniu – przyczynyKiedy udać się do lekarza w przypadku gorączki u dziecka po szczepieniu?Jak reagować w razie gorączki u dziecka po szczepieniu?Dlaczego u dziecka pojawia się gorączka przy ząbkowaniu?Ile trwa gorączka przy ząbkowaniu?Domowe sposoby na zbicie gorączki u dzieckaGorączka – kiedy iść do lekarza? Stan podgorączkowy i gorączka u dziecka – czym są? Stan podgorączkowy, czyli inaczej podwyższona temperatura ciała, to okres kiedy temperatura ciała człowieka mieści się w przedziale od 37,1 st. C do 37,9 st. C (powyżej tej temperatury mamy do czynienia z gorączką). Lekarze zalecają nie zbijanie w sposób farmakologiczny temperatury poniżej 38 st. C. Pomiary temperatury ciała dokonywane są w różnych jego częściach. W Polsce najczęściej temperatura mierzona jest pod pachą. Prawidłowy wskaźnik temperatury ciała wynosi 36,6 st. C. Powyżej 37 st. C mamy do czynienia ze stanem podgorączkowym. Przy temperaturze mierzonej w ustach stan podgorączkowy występuje powyżej 37,5 st. C, w odbytnicy – powyżej 38 st. C. Najniższą temperaturę dzieci mają w fazie snu – REM. Największa temperatura ciała osiągana jest na sam wieczór. W ciągu dnia temperatura naszego ciała może wahać się o 1 st. C. Kiedy gorączka u niemowlaka jest powodem do niepokoju? Prawidłowa temperatura ciała u dzieci w wieku niemowlęcym jest trudna do określenia, ponieważ w ciągu dnia i nocy jest ona zmienna. Wartości uważane za prawidłowe mieszczą się w przedziale od 36,6 st. C do 37,5 st. C. Taka temperatura nie powinna stanowić powodu do niepokoju. Stan podgorączkowy u niemowlaka stwierdza się w momencie, gdy temperatura wynosi od 37,5 st. C do 38 st. C. Jest to czas, gdy można pomyśleć o zbiciu temperatury, nim w organizmie malucha na dobre zagości infekcja. Gorączka u niemowlaka pojawia się, gdy temperatura ciała jest wyższa niż 38 st. C. W takiej sytuacji konieczne jest podanie środków przeciwgorączkowych. Jeśli pomimo tego temperatura nie spada i wysoka gorączka u niemowlaka nadal się utrzymuje, rodzice powinni pójść z dzieckiem do lekarza. Gorączka u niemowlaka 39 st. C stanowi zagrożenie dla dziecka. Maluch jest w tym czasie bardzo osłabiony i może się łatwo odwodnić. W przestrzeni zakupowej HelloZdrowie znajdziesz produkty polecane przez naszą redakcję: Odporność WIMIN Odporność, 30 kaps. 59,00 zł Odporność Naturell Immuno Kids, 10 saszetek 14,99 zł Odporność, Good Aging Naturell Witamina D 1000mg, 365 tabletek 70,00 zł Zdrowie umysłu, Odporność, Good Aging, Energia, Beauty Wimin Zestaw z głębokim skupieniem, 30 saszetek 139,00 zł Odporność Naturell Omega-3 1000 mg, 120 kaps 54,90 zł Stan podgorączkowy i gorączka – jakie są przyczyny? Podwyższona temperatura ciała nie jest chorobą. Jest oznaką tego, że w organizmie może rozwijać się infekcja lub nawet nowotwór. Stan podgorączkowy może towarzyszyć takim chorobom, jak: Nieżyt nosa – podwyższona temperatura ciała występuje kilka dni i może przeistoczyć się w gorączkę; Zapalenie krtani – stan podgorączkowy rzadko przechodzi w gorączkę; Angina – stan podgorączkowy występuje w momencie wywołania anginy przez wirusy, nie przez bakterie; Nadczynność tarczycy jest chorobą, gdzie stan podgorączkowy utrzymuje się stale (towarzyszy uczucie ciągłego gorąca); Zapalenie oskrzeli – podwyższona temperatura ciała bardzo szybko przeistacza się w wysoką gorączkę, do tego dochodzi ból gardła, stawów i w klatce piersiowej, silny katar, kaszel; Chłoniaki – stan podgorączkowy występuje wraz z powiększonymi węzłami chłonnymi; Borelioza – stan podgorączkowy utrzymuje się przez cały czas; Przegrzanie – za ciepłe ubranie, zbyt duża ilość słońca powodujące podwyższenie temperatury ciała (obniżenie temperatury powoduje wypicie dużej ilości płynów, zmianę ubrania na lżejszą); Guzy mózgu – stan podgorączkowy może utrzymywać się przez bardzo długi czas; Choroba bostońska – choroba bostońska jest wywoływana przez enterowirusy z grupy Coxsackie (A5, A10, A9, B1, B3 oraz EV 71), które odpowiedzialne są również za inne schorzenia takie jak: angina, przeziębienie, zapalenie gardła czy biegunka u niemowląt. Rumień nagły – (inaczej choroba trzydniowa, „szósta choroba”) to choroba zakaźna wieku dziecięcego, przebiegająca łagodnie i zwykle ustępująca bez powikłań. Charakterystycznym objawem rumienia nagłego u dzieci jest wysoka, krótkotrwała gorączka z występującą po niej wysypką; Ząbkowanie – gorączka przy ząbkowaniu zazwyczaj nie jest powodem do obaw. Gorączka u dziecka – w jaki sposób ją mierzyć? Chcesz prawidłowo zmierzyć temperaturę u swojego dziecka? Jest kilka opcji. Jeśli dziecko ma mniej niż 3 lata, termometr możesz umieścić w jego odbytnicy. Musisz pamiętać jednak, by sprzęt miał giętką końcówkę, która nie uszkodzi delikatnych błon śluzowych malucha. Od wyniku odejmij 0,5 stopnia. U dzieci powyżej 3. roku życia temperaturę mierz pod pachą. Maluch ma więcej niż 5 lat? Termometr włóż pod jego język. Tak samo działa pomiar u osób dorosłych. Kiedy gorączkę trzeba obniżać? Tak naprawdę zależy to od samopoczucia malucha, a nie od wskazań termometru. Jedne dzieci będą świetnie znosić 38 stopni, inne już przy niewiele ponad 37 będą senne, marudne i rozbite. Nie mówimy tu oczywiście o przypadkach, gdy temperatura rośnie błyskawicznie i jest bardzo wysoka. Tę bliską 40 st. C trzeba zbijać bezwzględnie i koniecznie skonsultować się z pediatrą. Czasem tak wysoka temperatura towarzyszy niegroźnym infekcjom, czasem jednak kryje się za nią coś poważniejszego. Gorączka u dziecka a antybiotyk Nie każda infekcja z gorączką wymaga antybiotyku. W 9 na 10 przypadków wystarczą szeroko dostępne leki przeciwgorączkowe bez recepty. Najczęściej są to preparaty zawierające paracetamol lub ibuprofen. Paracetamol, oprócz działania przeciwgorączkowego, zmniejsza też ból. Ibuprofen dodatkowo likwiduje stany zapalne. Czasem nie możemy czekać, aż lek zadziała (np. gdy wysoką gorączkę ma niemowlę). Możemy dodatkowo zastosować wtedy kąpiel w letniej wodzie, która skutecznie i szybko obniża wysoką temperaturę (pamiętajmy jednak, że woda powinna być tylko trochę chłodniejsza niż temperatura ciała, ok. 1 st. C). Pomocne będą też chłodne okłady. W przypadku kiedy kuracja lekami nie przynosi efektu, warto udać się do lekarza – być może przytrafiła nam się jednak infekcja bakteryjna. Wtedy konieczny będzie antybiotyk (dostępny tylko na receptę). Nie z każdej gorączki wyleczy nas antybiotyk. Leki z tej grupy rezerwujmy tylko dla infekcji, których przyczyną są bakterie. Antybiotyk w „wirusówce” pożytku na pewno nie przyniesie, a może poważnie zaszkodzić. Najnowsze w naszym serwisie Leczenie gorączki u dziecka Podwyższoną temperaturę ciała wskazującą na stan podgorączkowy należy na bieżąco monitorować. Dopiero w przypadku gorączki należy zastosować leczenie farmakologiczne. Nie wyklucza to jednak faktu, że można skorzystać z tradycyjnych, zdrowych, domowych metod radzenia sobie ze stanem podgorączkowym (mokre kompresy na głowę lub kąpiel w wodzie o niższej temperaturze od naszego ciała). Dorośli przy gorączce najczęściej stosują paracetamol, ibuprofen lub kwas acetylosalicylowy. Po dwa pierwsze sięgamy także w przypadku dzieci – są to leki dostępne bez recepty, jednak ich zażywanie należy skonsultować z lekarzem. Pamiętajmy, że u dzieci poniżej 12 roku życia nie zaleca się stosowanie kwasu acetylosalicylowego, gdyż zwiększa on ryzyko wystąpienia u dziecka zespołu Reye’a. Najczęściej stosowanym lekiem na gorączkę u niemowlaka jest paracetamol. Substancja ta jest w pełni bezpieczna dla małych dzieci i na ogół dobrze przez nie tolerowana. Małym niemowlętom podaje się ją w postaci czopków, które aplikuje się co kilka godzin. Dawkowanie zależy od wagi dziecka. Na rynku aptecznym można też kupić czopki z ibuprofenem – ich działanie jest silniejsze od paracetamolu. Obydwu substancji nie można podawać jednocześnie, ponieważ należą do jednej grupy leków przeciwgorączkowych. Ich połączenie może skutkować przedawkowaniem. Dla lepszego efektu zaleca się ich naprzemienne podawanie. Lek przeciwgorączkowy dla niemowląt występuje także w postaci zawiesiny doustnej. Zawiera te same substancje czynne co czopki. Zawiesiny na gorączkę dla niemowlaka podaje się strzykawką, a dawkowanie zależy od masy ciała dziecka. Niemowlę z gorączką powinno być ubrane luźno i przewiewnie. Wskazane jest także regularne wietrzenie pomieszczenia, w którym przebywa. Trzeba też zadbać o jego nawadnianie, ponieważ wysoka temperatura ciała może prowadzić do odwodnienia. Jeśli mimo podania leków gorączka nie spada, trzeba niezwłocznie udać się do lekarza. Dłużej utrzymujący się stan podgorączkowy niedający innych objawów, jak chociażby zapalenie krtani, czy nieżyt nosa, należy skonsultować z lekarzem, który zaleci wykonanie badań diagnostycznych (morfologię krwi z rozmazem, oznaczenie CRP, badanie ogólne moczu). Termometr w domu powinien być koniecznością. Te najbardziej popularne i bardzo dokładne – rtęciowe zostały już wycofane z użytku (są niebezpieczne). Obecnie temperaturę ciała mierzy się elektronicznie oraz bezdotykowo, z użyciem podczerwieni. Gorączka po szczepieniu – przyczyny Każde szczepienie, pojedyncze lub skojarzone, wiąże się z możliwością wystąpienia tzw. odczynu poszczepiennego, czyli negatywnej reakcji organizmu na szczepionkę. Niekiedy wręcz ryzyko wystąpienia skutków niepożądanych, takich jak gorączka u niemowlaka po szczepieniu czy wysypka, nastręcza wielu wątpliwości rodzicom co do bezpieczeństwa i konieczności szczepień. Badania jednak wykazują, że możliwe skutki uboczne szczepień, także u dzieci, związane są z mniejszym ryzykiem poważnego zachorowania niż unikanie szczepionek. Dotyczy to zwłaszcza tzw. chorób wieku niemowlęcego i dziecięcego. Zdecydowanie najbardziej popularnym odczynem poszczepiennym jest wystąpienie gorączki. Jej przyczyną jest reakcja obronna organizmu na podane w szczepionce drobnoustroje bądź uczulenie na któryś ze składników. Gorączkę poszczepienną stwierdza się, gdy temperatura ciała przekracza 38℃. Zdecydowanie częściej niż pełna gorączka występuje niewielki stan podgorączkowy, w trakcie którego temperatura przekracza 37 st. C. Gorączki poszczepienne zazwyczaj mają przebieg łagodny. Jeśli po szczepieniu wraz z gorączką wystąpiły inne objawy wskazujące na infekcję lub stan zapalny – takie jak kaszel, katar i inne tradycyjne symptomy grypy lub przeziębienia – może to świadczyć o tym, że infekcja bakteryjna lub wirusowa „zbiegła” się w czasie ze szczepieniem. W takich wypadkach szczepionka może dodatkowo obciążyć organizm i spowodować szybsze rozwinięcie się choroby. Groźniejsza jest gorączka spowodowana uczuleniem. Jest ona zazwyczaj wysoka, niekiedy z towarzyszącą opuchlizną lub wysypką. Kiedy udać się do lekarza w przypadku gorączki u dziecka po szczepieniu? Lekki stan podgorączkowy jest prawidłową reakcją na szczepionkę i jako taki nie wymaga ani interwencji lekarza, ani zbijania temperatury. Do specjalisty należy się udać dopiero, gdy temperatura ciała jest wyjątkowo wysoka, utrzymuje się bardzo długo lub towarzyszą jej niepokojące objawy. Warto podkreślić, że gorączka po szczepieniu u niemowlaka, z biegunką lub wymiotami, jest sytuacją wymagającą natychmiastowej interwencji lekarza. Małe dzieci bardzo szybko się odwadniają, nie należy więc czekać z reakcją. Jak reagować w razie gorączki u dziecka po szczepieniu? Nade wszystko nie należy bagatelizować objawów. W razie wystąpienia gorączki dobrze jest zadbać o uzupełnianie płynów, zwłaszcza u dziecka. Umiarkowaną gorączkę można próbować zbić za pomocą preparatów zawierających ibuprofen oraz paracetamol. Dobrze jest także skorzystać z małoinwazyjnych, domowych sposobów zbijania temperatury, takich jak chłodne okłady czy kąpiel w letniej (nie zimnej!) wodzie. Dlaczego u dziecka pojawia się gorączka przy ząbkowaniu? Pierwsze zalążki mleczaków zaczynają się wyrzynać u malucha około 6 miesiąca życia. Towarzyszy temu szereg uporczywych dolegliwości, które sprawiają, że maluch jest marudny i płaczliwy. Jego dziąsła są zaczerwienione i rozpulchnione. W trakcie ząbkowania dziecko bardzo cierpi, ponieważ dziąsła swędzą i tworzy się w nich niewielki stan zapalny. To on jest powodem gorączki u niemowlaka przy ząbkowaniu. Warto też pamiętać, że dzieci w wieku niemowlęcym nie mają jeszcze dobrze wykształconej regulacji temperatury, dlatego nie tylko ząbkowanie może spowodować jej wzrost. Gorączka przy ząbkowaniu może się pojawić nawet na skutek długotrwałego płaczu spowodowanego dolegliwościami towarzyszącymi, a niekoniecznie samym stanem zapalnym. Równie dobrze u malucha może rozwijać się infekcja, zupełnie niezwiązana z ząbkowaniem, a występująca przy ząbkowaniu gorączka to jedynie zbieg okoliczności. Ile trwa gorączka przy ząbkowaniu? Podwyższona temperatura przy ząbkowaniu nie powinna być powodem do niepokoju. Jest to po prostu odpowiedź organizmu malucha na toczący się w jego jamie ustnej stan zapalny. Podstawą do podania leków przeciwgorączkowych jest jedynie wysoka gorączka przy ząbkowaniu, tzn. wyższa niż 38 st. C. Stan podgorączkowy może się utrzymywać dwa albo trzy dni, dopóki ząbek nie przebije się przez dziąsło. Jeśli gorączka jest wysoka i utrzymuje się dłużej, to warto sięgnąć po leki przeciwgorączkowe. Utrzymująca się wysoka temperatura powinna skłonić rodziców do odwiedzenia lekarza. W okresie ząbkowania gorączka 40 stopni może świadczyć o rozległej infekcji. Domowe sposoby na zbicie gorączki u dziecka Wśród wielu dorosłych istnieje przekonanie, że dziecko z gorączką należy szczelnie otulić kocem i rozgrzewać. Tego rodzaju przekonanie jest błędne, ponieważ gorączka u dziecka powoduje zlewne poty i w rezultacie może ono mieć drgawki gorączkowe, jeśli będzie dokładnie przykryte. Gorączkujące dziecko należy ubrać w swobodną odzież, która przepuszcza powietrze. W żadnym wypadku nie należy go przegrzewać. Nie poprawi to jego stanu, jeśli będzie ubrane cieplej – może jedynie go pogorszyć. W zbiciu wysokiej gorączki u dziecka pomocne są częste i chłodne kąpiele lub kompresy chłodzące. Pomieszczenie, w którym dziecko przebywa, powinno być dobrze przewietrzone. Dziecku powinno się zapewnić odpowiednią podaż płynów, aby nie doszło do odwodnienia. Gorączka – kiedy iść do lekarza? Gorączka to normalny objaw towarzyszący infekcji. Nie ma co panikować, w wielu przypadkach zdołamy opanować ją samodzielnie. Należy pamiętać, że gdy niefarmakologiczne metody nie skutkują, trzeba sięgnąć po przeciwgorączkowe lekarstwa i czujnie obserwować małego pacjenta. Wskazaniami do szybkiej konsultacji z lekarzem są w szczególności: brak reakcji dziecka na obniżające gorączkę leki lub gorączka, która powraca szybko i trwa dłużej niż trzy dni, dodatkowe niepokojące objawy (np. ból gardła lub głowy, biegunka, silny kaszel prowadzący do duszności, apatia i nadmierna senność). Gorączkujący maluch potrzebuje odpoczynku. Gdy nie jest marudny i senny, nie pakujmy go na siłę do łózka, ale też nie proponujmy zbyt forsownych aktywności. Niech bawi się na nieco zwolnionych obrotach. Nie ma apetytu? Trudno, nadrobi, gdy organizm zwalczy infekcję. Pilnujmy tylko, żeby dużo pił. Walczące z gorączką dziecko mocniej się poci, a to prosta droga do odwodnienia. Bibliografia: Gumułka Podręczny leksykon leków, wyd. 3, Warszawa, Wydawnictwo Lekarskie PZWL, 2004. Ruszczyński M., Diagnostyka stanów gorączkowych, II Katedra Pediatrii Warszawskiego Uniwersytetu Medycznego, online: Treści zawarte w serwisie mają wyłącznie charakter informacyjny i nie stanowią porady lekarskiej. Pamiętaj, że w przypadku problemów ze zdrowiem należy bezwzględnie skonsultować się z lekarzem. Gorączka u dziecka wywołuje w rodzicach niepokój. Nie zawsze jednak jest niepożądanym objawem. Pojawia się zarówno w infekcjach wirusowych, jak i bakteryjnych i jest to jeden ze sposobów organizmu na walkę z drobnoustrojami. Kiedy należy obniżać temperaturę i jakie symptomy powinny nas zaniepokoić? Zobacz film: "Pomysły na rodzinną aktywność fizyczną" Stan podgorączkowy (do 38°C) jest dla organizmu korzystny: pobudza produkcję przeciwciał odpornościowych. Gdy jednak pojawia się gorączka (temperatura powyżej 38°C), towarzyszy jej osłabienie, złe samopoczucie i nadmierna potliwość. W takiej sytuacji konieczne jest jej obniżenie, zwłaszcza jeśli dziecko jest apatyczne, nie ma apetytu lub niespokojnie śpi. Podstawowymi lekami stosowanymi podczas gorączki u najmłodszych są te zawierające paracetamol oraz ibuprofen. Dzieciom do 12. roku życia nie podaje się aspiryny, gdyż grozi to pojawieniem się poważnych powikłań. Nie wolno również podawać innych substancji, których używają dorośli: metamizolu, ketoprofenu czy meloxicamu. Lek z ibuprofenem ma tę przewagę nad paracetamolem, że nie tylko obniża gorączkę i działa przeciwbólowo, lecz także zmniejsza stan zapalny. Działa aż do 8 godzin, więc dłużej niż leki z paracetamolem. Ponadto, wymaga podania do 3 razy mniejszej dawki jednorazowej. Drobnoustroje wywołują u najmłodszych infekcje o gwałtownym przebiegu (np. zapalenie ucha, zapalenie gardła, zapalenie pęcherza moczowego). Można podać lek z ibuprofenem, a gdy temperatura mimo to nie spadnie – po czterech godzinach podać preparat z paracetamolem. Oczywiście pomocniczo można zastosować okłady. Zwilżone w letniej wodzie ręczniki powinno się przykładać do czoła, pachwiny lub karku. 1. Kiedy z gorączkującym dzieckiem zgłosić się do lekarza? W sytuacji, gdy u kilkulatka pojawi się gorączka, nie ma konieczności natychmiastowej wizyty u lekarza. Jeśli jednak wystąpią objawy dodatkowe, np. ból ucha, sztywność karku, intensywne wymioty czy drgawki gorączkowe, niezbędna jest konsultacja z pediatrą. Specjalista powinien zbadać dziecko również wówczas, gdy gorączka pojawi się u niemowlęcia. 2. Jak dbać o gorączkujące dziecko? Gorączkujące dzieci najczęściej czują się lepiej niż dorośli, którzy zmagają się z podwyższoną temperaturą. Nie wszystkie chcą leżeć w łóżku, mają też siłę na zabawę. Jednak zdecydowanie lepiej jest zapewnić dziecku odpoczynek. Warto zaproponować mu grę planszową lub układanie puzzli. Można też wspólnie z naszą pociechą czytać ulubione bajki. W czasie choroby dziecko może nie mieć apetytu. To normalny objaw, który nie powinien nas martwić, o ile zadba się o odpowiednie nawodnienie. Zaleca się picie dużej ilości wody lub herbaty z dodatkiem soku z malin. Na czas choroby lepiej wykluczyć z jadłospisu napoje gazowane, ciężkostrawne potrawy oraz te mocno solone. Gorączka może utrzymywać się nawet przez trzy doby (jeśli trwa dużej, należy skonsultować się z lekarzem). W czasie jej trwania należy szczególnie dbać o higienę dziecka. Zaleca się codzienną kąpiel oraz noszenie lekkiej, przewiewnej odzieży. Zbyt mocne otulanie (kołdrami, kocami lub grubymi swetrami) może doprowadzić do przegrzania organizmu. Warto również zadbać o regularne wietrzenie pomieszczeń. Temperatura w mieszkaniu nie powinna przekraczać 20°C. W takich warunkach dziecko będzie się czuć bardziej komfortowo. W życiu każdego rodzica przychodzi czas, kiedy musi zmierzyć się z gorączką u swojej pociechy. Taka sytuacja zdarzy się najpewniej wielokrotnie. Warto wówczas być spokojnym i czujnie obserwować dziecko. W wielu przypadkach podanie właściwego leku oraz solidna dawka snu pomagają organizmowi szybko uporać się z infekcją. polecamy Artykuł zweryfikowany przez eksperta: Dagmara Zagrodny Lekarz w trakcie specjalizacji w dziedzinie pediatrii. fot. Fotolia Pakujesz sanki i już sobie wyobrażasz, jak wypoczęci wrócicie po feriach? Będzie tak, ale tylko pod warunkiem że przed wyjazdem przygotujesz się również na nieprzyjemne niespodzianki. Oczywiście te związane ze zdrowiem dziecka. Od kiedy można zabrać dziecko na zimowy wyjazd? Wyjazd z dzieckiem w góry polecany jest dopiero, kiedy maluch skończy pół roku (a jeszcze lepiej rok). Dla mniejszego dziecka zmiana klimatu na o wiele ostrzejszy raczej nie jest wskazana. Warto zaplanować przynajmniej dwu - albo trzytygodniowy pobyt. Tylko taki może przynieść wzmocnienie dziecięcej odporności. Jak radzić sobie z najczęstszymi chorobami dzieci na zimowych wyjazdach? 1. Chore gardło Jeżeli już drugiego dnia ferii maluch nie ma ochoty na jedzenie ani na ssanie, wymiotuje i płacze pozornie bez powodu, zajrzyj mu do buzi. Pęcherzyki na dziąsłach i na wewnętrznej stronie policzków mogą wskazywać na opryszczkowe zapalenie gardła, a opuchnięte, czerwone gardło z białymi plamami na migdałkach – na anginę (raczej nie grozi ona niemowlętom, ale dwu - czy trzylatkom już tak). To poważne choroby, których leczenie należy rozpocząć jak wyleczyć chore gardło?Przyda się preparat odkażający gardło i łagodzący ból (np. Tantum Verde, Hascosept), jednak samo domowe leczenie gardła nie wystarczy. Trzeba będzie poradzić się lekarza. Być może przepisze lek przeciwwirusowy albo, w przypadku anginy, antybiotyk. 2. Odmrożone policzki Na pewno nie dojdzie do odmrożenia, jeżeli przed każdym spacerem posmarujesz buzię dziecka ochronnym kremem. Nakładaj go przynajmniej pół godziny przed wyjściem z domu, a na dworze nie osłaniaj dziecięcych ust szalikiem (skraplająca się na nim para wodna sprzyja odmrożeniom). Nie masz do końca pewności, czy zakupiony krem nadaje się na mrozy? Włóż go na pół godziny do lodówki. Jeżeli oddzieli się w nim warstwa wody, odłóż go lepiej na cieplejsze dni. I jeszcze jedno: jeżeli temperatura powietrza spadnie poniżej –10oC, maluch w ogóle nie powinien wychylać nosa na dwór. Jeżeli mimo kremu dziecko wróci ze spaceru z czerwonymi, suchymi policzkami, połóż mu na buzię letni okład i posmaruj skórę kremem nawilżającym. Nie rozmasowuj policzków ani nie wkładaj malucha do ciepłej kąpieli – nagłe zmiany temperatury są wyleczyć odmrożone policzki? Zamiast preparatu „na każdą pogodę” stosuj krem zimowy (może mieć nazwę „cold cream”). Wyrzuć za to z walizki oliwkę, bo choć jest tłusta, to nie chroni przed zimnem, a nawet przeciwnie, może wywołać odmrożenia. 3. Biegunka u dziecka Biegunka najgroźniejsza będzie dla dzieci poniżej trzeciego roku życia, ponieważ u nich niezwykle łatwo o odwodnienie. Podstawą leczenia biegunki rotawirusowej jest podawanie dziecku płynów. Proponuj mu więcej picia niż zwykle, a jeżeli karmisz naturalnie – częściej przystawiaj do piersi. Po każdej biegunkowej, wodnistej kupce koniecznie podaj maluchowi płyn leczyć biegunkę u dziecka?Konieczny będzie preparat nawadniający z solami mineralnymi (np. Orsalit, Floridral) oraz probiotyki. Na wszelki wypadek dobrze będzie też skontaktować się z lekarzem - być może będzie to zbytnia ostrożność, ale zyskasz pewność, że twojemu maluchowi nic nie grozi. 4. Gorączka u dziecka Gorączka na wyjeździe to klasyka gatunku. Niewielka, do 38 st. C, nie wymaga leczenia, ale kiedy jest wyższa, może obciążać nerki, serce oraz układ nerwowy dziecka, a nawet czasem wywoływać drgawki. Konieczne będzie obniżanie jej lekami przeciwgorączkowymi, a także uzupełnianie płynów w organizmie (gorączkujące dziecko szybko traci wodę). Bez zalecenia lekarza nie podawaj jednak choremu preparatów nawadniających z elektrolitami. Są ważne podczas biegunki, ale przy gorączce mogłyby nasilić dolegliwości. Pamiętaj też, że gorączka sama w sobie nie jest chorobą, lecz jednym z jej objawów. Aby ją skutecznie obniżać, trzeba dowiedzieć się, co ją wywołało. Jeżeli były to zwykłe „przeziębieniowe” wirusy, najpewniej maluch po kilku dniach wróci do zdrowia. Jeśli jednak gorączka jest objawem zapalenia układu moczowego czy oskrzeli, trzeba będzie podać leczyć gorączkę u dziecka? Zastosuj środki na gorączkę w syropie i czopkach. Te drugie przydadzą się wtedy, kiedy chory maluch będzie miał wymioty albo gdy w nocy będzie mocno spał. Przy wkładaniu czopka pewnie na chwilę otworzy oczy, ale nie rozbudzi się aż tak, jak zrobiłby to przy połykaniu syropu. Uwaga! Powyższa porada jest jedynie sugestią i nie może zastąpić wizyty u specjalisty. Pamiętaj, że w przypadku problemów ze zdrowiem należy bezwzględnie skonsultować się z lekarzem! Gorączka to nic innego, jak podwyższona temperatura ciała. Jest to zupełnie naturalny odruch obronny naszego organizmu w odpowiedzi na atakujące go bakterie i wirusy lub inne drobnoustroje. Temperatura ciała u zdrowego człowieka to 36,6°C, a za gorączkę uważa się temperaturę: Gorączka sama w sobie nie jest niczym niebezpiecznym i jeśli nie jest bardzo wysoka, nie powinno się jej zbijać, gdyż wspomaga ona organizm w procesie zdrowienia i walki z drobnoustrojami. Ludzie często sztucznie obniżają gorączkę, błędnie sądząc, że pomogą i organizm szybciej wyzdrowieje. Tymczasem zbijając temperaturę szkodzą sobie, obniżając naturalną zdolność do obrony. Lepiej pozostać w łóżku i wypocić się niż obniżyć gorączkę i wychodzić na zewnątrz. Nawodnienie organizmu Podczas gorączki pamiętajmy o odpowiednim nawodnieniu, gdyż następuje wtedy zwiększone zapotrzebowanie na chłodzenie ciała, wzrasta zatem parowanie potu (nawet do pół litra na dobę), przyśpiesza metabolizm i tętno, a tym samym rośnie zapotrzebowanie na wodę – dlatego chory musi regularnie przyjmować płyny. Objawy Innymi objawami gorączki są: ogólne osłabienie, drażliwość, zmniejszone łaknienie, bóle głowy, dreszcze itp. Co ciekawe w większości przypadków dzieci przechodzą gorączkę inaczej niż dorośli. My kładziemy się do łóżka i czujemy się źle, natomiast dzieci często zachowują się normalnie, chcą się bawić i dobrze się czują. Jeśli gorączka nie trwa dłużej niż 3 dni i nie przekracza 40°C, zazwyczaj nie jest potrzebna interwencja lekarza. Zachowajmy jednak podwyższoną czujność – dzieciom należy kontrolować temperaturę cały czas, aby nie dopuścić do nagłego jej podwyższenia i wystąpienia niebezpiecznych drgawek gorączkowych. Kiedy warto zasięgnąć porady u lekarza?

gorączka na skroniach u dziecka